Τραγούδι για τον άγιο Πορφύριο τον από μίμων

Είναι γιορτή! Γενέθλια ο βασιλιάς γιορτάζει

Τον μίμο του, Πορφύριο, λοιπόν, τον διατάζει,

μπροστά στους καλεσμένους του, παράσταση να δώσει.

Ο Ιουλιανός που αποζητά πολύ βαθιά να νιώσει

την ευχαρίστηση αυτή που η προσβολή χαρίζει 

διατάζει τον Πορφύριο που γέλιο του χαρρίζει,

να κάνει πως βαπτίζεται. Να γελοιποιήσει,

ο Παραβάτης, σκόπευε, και να εξευτελίσει,

τους χριστιανούς που μίσησε όσο τίποτε άλλο

Υπάκουος ο μίμος του, με τάλαντο μεγάλο,

στην κολυμπήθρα ευθύς βουτά, το γέλιο να προσφέρει

στον βασιλιά και στο κοινό, κάνοντας ό,τι ξέρει

"Τώρα ο δούλος του Θεού, Πορφύριος", φωνάζει

"εις του Πατρός το όνομα, βαπτίζεται", και βγάζει

τα ρούχα του ηθοποιού, βουτά στην κολυμπήθρα

"και στου Υιού το όνομα", κι απ' των ματιών τα ρείθρα

κυλούνε δάκρυα καυτά, "στου Πνεύματος του Αγίου" 

Βουτά και δεύτερη φορά. Την τρίτη πια, του Θείου

Φωτός την επιφοίτηση νιώθει μες στην καρδιά του

Ζητάει ρούχα ολόλευκα, την ταπεινότητά του

να ντύσει με τον καθαρό χιτώνα νιοφωτίστων

"Έγινα τώρα χριστιανός! Βουλές των αντιχρίστων

εγώ δε συμμερίζομαι! Βρήκα την ευτυχία!

Τώρα αρραβωνιάστηκα τη Θειά ευωχία!

Βρήκα Χριστό, βρήκα χαρά, τον δρόμο μου τον βρήκα!

Σ' ευχαριστώ, ω βασιλιά, που ζήτησες και μπήκα

στην κολυμπήθρα, κι άλλαξα! Βρήκα τον εαυτό μου,

και ό,τι θέλεις κάνε με, θα 'ναι για το καλό μου!"

Τρίβει ο Ιουλιανός τα μάτια και ρωτάει:

Σ' ένα λεπτό τι έπαθε κι έτσι παραμιλάει 

ο μίμος μου που είδωλα ως τώρα προσκυνούσε;

Τρίψαν κι άλλοι τα μάτια τους, κανείς δεν απαντούσε

Ντροπιάστηκε ο βασιλιάς που 'θέλε να ντροπιάσει

τους χρισστιανούς, και πιάστηκε, αντί αυτός να πιάσει,

μες στην παγίδα που 'στηνε. Μαζί του να γελούνε

αυτοί που τον σεβόντουσαν και που τον προσκυνούνε;

Ευθύς λέει στον δήμιο να πάρει το κεφάλι

του μίμου του, Πορφύριου, φοβούμενος μη κι άλλοι

στην κολυμπήθρα μπαίνοντας πάθουν κι αυτοί τα ίδια

Κι ενώ τον Ιουλιανό τον ζώνουνε τα φίδια

τον άγιο των ηθοποιών θα αποκεφαλίσει

ο δήμιος, και ο Χριστός αμέσως θα στολίσει

τ' άγιο κεφαλάκι του μ' αμάραντο στεφάνι

Οι ουρανοί αγάλλονται που άγιος εφάνει!

Εμπνευσμένο από το Φθινοπωρινό Συναξάρι του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, τόμος Α ΄, Ακτή, Λευκωσία 2008 

Η εορτή του Αγίου Πορφυρίου του από μίμων εορτάζεται στις 15 Σεπτεμβρίου.