Labels

Thursday, April 12, 2012

Μ. Πέμπτη




Κατὰ τὴ Μεγάλη Πέμπτη ἐπιτελοῦμε ἀνάμνηση:
Τῆς νίψεως τῶν ποδῶν τῶν Ἀποστόλων ὑπὸ τοῦ Κυρίου,
Τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, δηλαδὴ τῆς παραδόσεως σ’ ἐμᾶς ὑπὸ τοῦ Κυρίου τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας,
τῆς θαυμαστῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Πατέρα Του καὶ τῆς προδοσίας τοῦ Κυρίου ὑπὸ τοῦ Ἰούδα.

Ἐκεῖνο τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης, πρὶν ν’ ἀρχίσει τὸ δεῖπνο ὁ Ἰησοῦς σηκώνεται ἀπὸ τὸ τραπέζι, ἀφήνει κάτω τὰ ἱμάτιά του, βάζει νερὸ στὸ νιπτήρα καὶ τὰ κάνει ὅλα μόνος Του, πλένοντας τὰ πόδια τῶν Μαθητῶν Του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ θέλει νὰ δείξει σ’ ὅλους ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε τὰ πρωτεῖα. Μετὰ τὴ νίψη τῶν ποδιῶν λέγει: «ὅποιος θέλει νὰ εἶναι πρῶτος, νὰ εἶναι τελευταῖος ἀπ’ ὅλους».

Πρῶτα πῆγε στὸν Ἰούδα καὶ μετὰ στὸ Πέτρο, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ πιὸ ὁρμητικὸς ἀπ’ ὅλους καὶ στὴν ἀρχὴ σταματάει τὸ Διδάσκαλο, ἀλλὰ ὕστερα ὅταν τὸν ἔλεγξε, ὑποχωρεῖ μὲ τὴ καρδιά του. Ἀφοῦ ἔπλυνε τὰ πόδια ὅλων, πῆρε τὰ ἱμάτιά Του καὶ ξανακάθησε.

Ἄρχισε κατόπιν νὰ τοὺς νουθετεῖ νὰ ἀγαποῦν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ νὰ μὴ ἐπιζητοῦν τὸ ποιὸς θὰ εἶναι πρῶτος. Στὴ συνέχεια τοὺς μίλησε γιὰ τὴν προδοσία καὶ ἐπειδὴ θορυβήθηκαν, στρέφεται μὲ ἤρεμο τρόπο στὸν Ἰωάννη καὶ τὸν ὑπέδειξε.

Κατόπιν πῆρε ψωμὶ στὰ χέρια Του καὶ εἶπε: «Λάβετε φάγετε». Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ μὲ τὸ ποτήρι τοῦ κρασιοῦ λέγοντας: «Πιέστε ἀπ’ αὐτὸ ὅλοι, γιατί αὐτὸ εἶναι τὸ αἷμα Μου, τῆς νέας Συμφωνίας. Αὐτὸ νὰ κάνετε γιὰ νὰ Μὲ θυμάστε». Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ὁ Ἰούδας, μόλις ἔφαγε τὸν ἄρτο ἔφυγε καὶ συμφώνησε μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς νὰ τοὺς Τὸν παραδώσει.

Μετὰ τὸ δεῖπνο βγῆκαν ὅλοι στὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν, ὅπου ὁ Χριστὸς τοὺς δίδαξε τὰ ἀνήκουστα καὶ τελευταία μαθήματα καὶ ἀρχίζει νὰ λυπᾶται καὶ νὰ ἀνυπομονεῖ. Ἀναχωρεὸ μόνος Του καί, γονατίζοντας, προσεύχεται ἐκτενῶς. Ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀγωνία γίνεται ὁ ἱδρώτας Του σὰν σταγόνες πηχτοῦ αἵματος, οἱ ὁποῖες ἔπεφταν στὴ γῆ. Μόλις συμπληρώνει τὴν ἐναγώνια ἐκείνη προσευχή, φθάνει ὁ Ἰούδας μὲ ἔνοπλους στρατιῶτες καὶ πολὺ ὄχλο καὶ ἀφοῦ χαιρετάει καὶ φιλάει πονηρὰ τὸ δάσκαλό Του, Τὸν παραδίδει.

Συλλαμβάνεται λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ τὸν φέρνουν δέσμιο στοὺς Ἀρχιερεῖς Ἄννα καὶ Καϊάφα. Οἱ μαθητὲς σκορπίζονται καὶ ὁ θερμοτερος τῶν ἄλλων ὁ Πέτρος τὸν ἀκολούθησε ὡς τὴν ἀρχιερατικὴ αὐλὴ καὶ ἀρνεῖται καὶ αὐτὸς ὅτι εἶναι μαθητής Του.

Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ θεῖος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστὰ στὸ παράνομο συνέδριο, ἐξετάζεται γιὰ τοὺς μαθητὲς καὶ τὴ διδασκαλία Του, ἐξορκίζεται στὸ Θεὸ γιὰ νὰ πεῖ ἐὰν Αὐτὸς εἶναι πράγματι ὁ Χριστὸς καὶ ἀφοῦ εἶπε τὴν ἀλήθεια, κρίνεται ὡς ἔνοχος θανάτου, ἐπειδὴ τάχα βλασφήμησε. Ἀπὸ ‘κει καὶ πέρα τὸν φτύνουν στὸ πρόσωπο, τὸν χτυπᾶνε, τὸν ἐμπαίζουν μὲ κάθε τρόπο κατὰ τὴ διάρκεια ὅλης της νύχτας, ὡς τὸ πρωϊ.
Κοντάκιον Ἦχος β’
Τὰ ἄνω ζητῶν
Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴν τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.
Ὁ Οἶκος
Τῇ μυστικῇ ἐν φόβῳ τραπέζῃ, προσεγγίσαντες πάντες,
καθαραῖς ταῖς ψυχαῖς, τὸν ἄρτον ὑποδεξώμεθα,
συμπαραμένοντες τῷ Δεσπότῃ,
ἵνα ἴδωμεν τοὺς πόδας πῶς ἀπονίπτει τῶν Μαθητῶν,
καὶ ἐκμάσσει τῷ λεντίῳ, καὶ ποιήσωμεν ὥσπερ κατίδωμεν,
ἀλλήλοις ὑποταγέντες, καὶ ἀλλήλων τοὺς πόδας ἐκπλύνοντες·
αὐτὸς γὰρ ὁ Χριστὸς οὕτως ἐκέλευσε, τοῖς αὐτοῦ Μαθηταῖς ὡς προέφησεν,
ἀλλ’ οὐκ ἤκουσεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.

Συναξάριον
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Πέμπτῃ, οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες, ἀλληλοδιαδόχως ἔκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσαρά τινα ἑορτάζειν,
-τὸν ἱερὸν Νιπτῆρα,
-τὸν μυστικὸν Δεῖπνον (δηλαδὴ τὴν παράδοσιν τῶν καθ’ ἡμᾶς φρικτῶν Μυστηρίων),
-τὴν ὑπερφυᾶ Προσευχήν,
-καὶ τὴν Προδοσίαν αὐτήν.
Στίχοι εἰς τὸν Ἱερὸν Νιπτήρα
Νίπτει Μαθητῶν ἑσπέρας Θεὸς πόδας,
Οὗ ποῦς πατῶν ἦν εἰς Ἐδὲμ δείλης πάλαι.
Εἰς τὸν Μυστικον Δεῖπνον
Διπλοῦς ὁ Δεῖπνος· Πάσχα γὰρ νόμου φέρει,
Καὶ Πάσχα καινόν, Αἷμα. Σῶμα Δεσπότου.
Εἰς τὴν ὑπερφυᾶ Προσευχὴν
Προσεύχῃ· καὶ φόβητρα, θρόμβοι αἱμάτων,
Χριστέ, προσώπου, παραιτούμενος δῆθεν
Θάνατον, ἐχθρὸν ἐν τούτοις φενακίζων.
Εἰς τὴν Προδοσίαν
Τί δεῖ μαχαιρῶν, τί ξύλων λαοπλάνοι,
Πρὸς τὸ θανεῖν πρόθυμον εἰς Κόσμου λύτρον.

Τῇ ἀφάτῳ σου εὐσπλαγχνίᾳ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν


No comments:

Post a Comment

Σχόλια